مهدویت

دانلود - چرا کاری نمیکنی برای امام زمان عجل الله مهدویت...

این ماجرا مربوط به شخصی است که «حسن عراقی » نام داشت. او در زهد و معنویت به جایی رسید که همردیف بزرگان عصر خویش قرار گرفت و از جهت عبادت و معرفت و نیل به مقامات معنوی و کمالات روحی نامور گردید، وی حدود یکصد و سی سال در این جهان زیست و در مصر مدفون گردید.عبدالوهاب شعرانی ، صاحب کتاب «یواقیت و جواهر» پس از گزارش این رویداد گوید: «حسن عراقی که به سعادت ملاقات امام عصر (ع) نائل آمد، گفت: من از حضرت مهدی(ع) پرسیدم: چند سال از عمر شما می گذرد؟فرمودند: «فرزندم ، اکنون ششصد و بیست سال از عمر من سپری شده است.» سرگذشت حسن عراقی را دانشمندان شیعه و غیرشیعه نوشته اند، از جمله حدیث نگار بزرگ قرن سیزدهم مرحوم نوری طبرسی در دو کتاب ارزشمند «کشف الاستار» و «النجم الثاقب » ثبت نموده است.سالها پیش ، در شهر دمشق ، پایتخت کشور سوریه زندگی می کردم. کارم عبابافی بود و از این طریق امرار معاش می نمودم. سن زیادی نداشتم. جوانی بود و غفلت و دوستانی که در ساعات فراغت با آنان سرگرم تفریح می شدم و به لهو و لعب می پرداختم . ما از گناه پروایی نداشتیم و فکر و ذکرمان خوشگذرانی و هوسرانی بود.آن روز جمعه بود و من به شیوه همیشگی با دوستان همفکرم گرد آمدیم و دسته جمعی مشغول لهو و لعب شدیم. میل به میگساری و عیاشی در ما تمامی نداشت. ناگهان در اوج خوشی و غفلت احساسی غریب بر وجودم مستولی شد. گویی، از خوابی سنگین بیدار شده بودم، بر خویشتن نهیب زدم: تو برای این سرگرمیها و هوسبازیها آفریده شده ای!؟همان جا خداوند قلبم را تکان داد، مرا متنبه ساخت و پلیدی گناه و زشتی اتلاف عمر و بیهودگی و بی بندوباری را برایم آشکار نمود و از تیرگی باطن نجاتم داد.در پی این دگرگونی روحی و تحول فکری بی درنگ برخاستم ، پیاله شراب و بزم عیش و بس مهدویت...

چهل حدیث در مورد استغفار و توبه١ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:بابُ التّوبَهِ مَفتُوحٌ.درب توبه همیشه باز است. (الشهاب فی‌الحِکم و الآداب، ص ١٨)٢ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:لِکُلِّ داءٍ دَواءٌ وَ دَواءُ الذَّنبِ اَلاِستِغفارُ.هر دردی دوا و درمانی دارد. داروی گناه، طلب آمرزش و استغفار کردن است. (ثواب‌الاعمال، ص ٣۶۵)٣ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:التّوبَهُ نَدَمٌ بِالْقَلْبِ وَ اسْتِغْفارٌ بِاللِّسانِ وَ تَرْکٌ بِالْجَوارِحِ، وَ اِضمارٌ أنْ لایَعُودَ.توبه عبارت است از: پشیمانی در دل، استغفار با زبان، ترک گناه در عمل و تصمیم بر عدم ارتکاب مجدّد آن. (فهرست غرر، ص ٣٩)۴ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:اَلتّائِبُ مِنَ الذّنبِ کَمَن لاذَنْبَ لَهُ.کسی که از گناه توبه کرده مانند کسی است که گناهی نکرده است. (الشهاب فی‌ الحِکم و لآداب، ص ١٨)۵ـ امام جواد(ع):تَأخیرُ التّوبَهِ إِغترارٌ.(سهل‌انگاری در توبه) و به تأخیر انداختن آن، یک خُدعه و عمل فریبکارانه است. (تحف‌العقول، ص ۴٨٠)۶ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:لادینَ لِمُسوِّفٍ بِتَوبَتِه!کسی که توبه را به تأخیر می‌اندازد و امروز و فردا می‌کند دین و ایمان ندارد! (فهرست غرر، ص ۴٠)٧ـ امام حسن مجتبی(ع):التَّقوی بابُ کُلِّ تَوبَهٍ.تقوا و پرهیزکاری درب ورودی هر گونه توبه و انابه است. (بحار، ج ٧٨، ص ١١٠)٨ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:اَلتّوبهُ معَروضَهٌ فی‌الجَسَدِ مادامَ الروُّحُ فیها.تا زمانی که روح در بدن آدمی است هنوز جای توبه برایش باقی است. (بحار، ج ۶٣، ص ٢٢٠)٩ـ «امام رضا(علیه‌السلام)»:لَیسَ شَیءٌ اَحبُّ اِلَی اللهِ مِن مُؤْمِنٍ تائِبٍ أَو مؤْمِنَهٍ تائِبَهٍ.چیزی در نزد خدا محبوب مهدویت...